มรดกศิลป์ ศาลเจ้าแม่ม่าจ้อโป๋ จังหวัดพังงา

เจ้าแม่ม่าจ้อโป๋หรือมาจู่ เปรียบเสมือนแม่ย่านางเรือของชาวจีน ซึ่งได้รับการสถาปนาจากจักรพรรดิตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง ถึงราชวงศ์ชิง สมัยราชวงศ์ซ่งสถาปนาเป็น "ฮูหยิน" (ฟูเหยินหรือฟูเหริน) ในสมัยราชวงศ์หมิง เจิ้งเหอ เดินเรือสำรวจโลก ๗ ครั้ง ได้อัญเชิญรูปเคารพมาจู่ไปในเรือด้วย เซ่นไหว้ทุกวันเพื่อคุ้มครองให้เดินทางราบรื่น ดังนั้นจักรพรรพิหมิงเฉิงจู่ หรือหย่งเล่อ จึงได้สถาปนาเลื่อนมาจู่เป็น "เทียนเฟย" หมายถึง "พระชายาแห่งสวรรค์" ต่อมาในสมัยราชวงศ์ชิงสถาปนาหลายครั้ง โดยเลื่อนจาก "เทียนเฟย" เป็น "เทียนโฮ่ว" หมายถึง "พระราชินีสวรรค์" และ "เทียนซ่างเซิ่งหมู่" หมายถึง "พระแม่เจ้าผู้สูงส่งแห่งสรวงสวรรค์" มรดกศิลป์จิตรกรรมฝาผนัง ณ ศาลเจ้าแม่ม่าจ้อโป๋แห่งนี้ เขียนขึ้นราวปี พ.ศ.๒๔๕๖ บรรจุแน่นไปด้วยภาพเรื่องราวต่าง ๆ ได้แก่ วรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์จีนเรื่องห้องสิน (สถาปนาเทวดาจีน) และสามก๊ก ขุนพลชื่อดังแห่งราชวงศ์ถังเรื่อง ซิยิ่นกุ้ย และกวอจื่ออี๋ วรรณกรรมพื้นถิ่นเมืองหางโจวเรื่อง นางพญางูขาว ภาพมงคลศิลป์เหล่าแปดเซียนในลัทธิเต๋า ยี่สิบแปดดาวฤกษ์ ในโหราศาสตร์จีน และยี่สิบลี้กตัญญู โดยมีจารึกอักษรจีนกำกับไว้ทุกภาพ ซึ่งเนื้อหาในภาพเขียนทั้งหมดนี้ยังไม่เคยมีการศึกษาแปลความมาก่อน และด้วยความสำคัญประกอบกับความชำรุดของจิตรกรรมฝาผนัง กรมศิลปากรจึงได้ทำการอนุรักษ์ภาพจิตรกรรมไว้ให้คงอยู่สืบต่อไป...!!!